Бірқатар авторлардың зерттеулері көрсеткендей, миокардтың жиырылу күшінің артуына әсер ететін көптеген агенттер жүрек бұлшықетіндегі кальций ионының концентрациясының артуынан жүзеге асады. Мысалы, жүрек глюкозидтері кальций иондарының бұлшықет тіндеріне кіруін жылдамдатады. Осындай әсерді бұлшықет тіндерінің қарқынды жиырылған кезеңінде байқауға болады. Мембрана деполяризациясының уақытының ұзаруы, яғни осы кезеңнің жалғасы кезінде кальций иондары тінге ену арқылы тіндегі кальций ионының концентрациясының артуына ықпал етеді. Жиырылу күші жүрек қағысы жылдамдағанда да, яғни миокардтағы қозу импульсінің жиірек пайда болғанында да артады. Систола кезеңінде тінге кірген кальций иондарының ұлпа сұйықтығына өткен жағдайда диастола қысқарады. Бұл систола кезінде тінге неген кальций иондарның барлығының қайта шығып үлгермеуінен, бұлшықет тіндеріндегі кальций ионының концентрациясының артуына әкеліп соқтырады. Дәл осы феномен бірқатар жүрек жиырылуының, жиырылу ( «лестница Боудича» ) аяқталғаннан кейін басталған жүректің стимуляциясы кезінде жиі ритм арқылы ырғақты тітіркенуі кезінде кушінің артуының негізінде жатыр. Бұлшықет тініндегі кальций ионының концентрациясының артуы миокардтың екі еселенген (жұп) импульстары арқылы жасанды стимуляциясы кезінде де жүзеге асады. Бір импульсті қолданғанға қарағанда, жасанды жұп импульстар арқылы жасалған стимуляцияның оң инотропты әсері едәуір үлкен болады. Осылайша, бұлшықер тіндерінің бастапқы ұзындығы өзгермей-ақ, бұлшықет тіндеріндегі және ұлпа сұйықтығындағы кальций ионының концентрациясының артуының нәтижесінде миокардтың жиырылғыштығының күрт артуы мүмкін.