Polityka ekologiczna USA Stan środowiska cele polityki ekologicznej

Polityka ekologiczna USA Stan środowiska, cele polityki ekologicznej

Zarówno o politykę, jak i o ekologię ocieramy się tak często, że nawet nie zdajemy sobie sprawy z tego, że częściej, niż o… prognozę pogody! A to już sprawa na tyle poważna, by zastanowić się na ile pojęcia zawarte w tytule, które brzmią bardzo podobnie… różnią się. A różnią się bardzo! Jak bardzo?

Polityka ekologiczna, to nic innego, jak świadoma i celowa działalność państwa, regionu, czy miasta polegająca na racjonalnym korzystaniu z zasobów i walorów otaczającego nas środowiska przyrodniczego, jego ochronie i umiejętnym kształtowaniu, na podstawie dostępnej wiedzy, zarówno teoretycznej, jak i praktycznej. Bardzo ważnym jest fakt, że mówiąc o polityce ekologicznej państwa, regionu czy miasta, mamy na myśli działania, jakie podejmowane są przez wybierane przez nas wszystkich, tzw. organa kolegialne, takie jak: Sejm, Sejmiki Wojewódzkie czy Rady Miast.

Stany Zjednoczone Polityka ochrony środowiska w Stanach Zjednoczonych jest federalny działania rządowe do regulowania działań, które mają wpływ na środowisko w Stanach Zjednoczonych. Celem polityki ochrony środowiska jest ochrona środowiska naturalnego dla przyszłych pokoleń, podczas ingerencji w jak najmniejszym stopniu o efektywności handlu i wolności ludzi i ograniczenia nierówności w który jest obciążony kosztami środowiskowymi.

Polityka ta wzrosła głównie na ruchu ekologicznego w Stanach Zjednoczonych w latach 1960 i 1970, podczas którego kilka prawa ochrony środowiska zostały przekazane, regulujące zanieczyszczenie powietrza i wody i formowanie Agencji Ochrony Środowiska (EPA). Częściowo ze względu na wysokie koszty związane z tymi przepisami, nie było luzu od interesów gospodarczych i politycznie konserwatywnych, ograniczając wzrost do środowiska budżetów regulacyjnych i spowolnienie działań na rzecz ochrony środowiska.

Władza wykonawcza Instytucja rządowa w zakresie ochrony środowiska w Stanach Zjednoczonych jest bardzo rozdrobniony. Podczas EPA (Agencji Ochrony Środowiska ) jest najbardziej wszechstronną agencją ochrony środowiska, jego autorytet w tych sprawach nie jest absolutny. Praktycznie wszystkie wykonawczych działów branżowych jakiś obszar organu ochrony środowiska. To przyczynia się w pewnym stopniu do kosztów i wątpliwej skuteczności regulacji środowiska Stanów Zjednoczonych.

REALNE PROBLEMY ŚWIATA Na te realia wskazuje na łamach New York Times Eduardo Porter. Przeciętny obywatel Nepalu zużywa w ciągu całego roku około 100 kilowatogodzin (k. Wh) elektryczności. W przypadku mieszkańców Kambodży jest to 160 k. Wh, a Bangladeszu – 260 k. Wh.

Dla porównania, jedna typowa amerykańska lodówka, z certyfikatem efektywności energetycznej, wykorzystuje rocznie 300 do 600 k. Wh.

USA 13, 250 Japan 7, 850 Jeśli podliczymy średnie zużycie energii elektrycznej na głowę mieszkańca w różnych krajach świata, to otrzymamy następujący obraz (dane Banku Światowego za 2011 r. , w k. Wh): Niemcy 7, 100 Albania 2, 200 Indie 680 Boliwia 620

Todd Moss, z ośrodka badawczego Center for Global Development, wskazuje, że USA pozyskują 95% swojej energii elektrycznej z węgla, gazu ziemnego oraz elektrowni wodnych i atomowych. Jednocześnie rząd amerykański nałożył duże ograniczenia na dostępność finansowania dla zagranicznych inwestycji energetycznych wykorzystujących właśnie te źródła energii. W efekcie słabnie pozycja USA w globalnej konkurencji o wpływy z Chinami. Jednocześnie Zachodnia polityka ekologiczna podkopuje cele, którym rzekomo służy, i zamiast opóźniać zmiany klimatu, może przyczynić się do ich przyspieszenia.

NOWA FORMUŁA EKOLOGICZNA - EKOMODERNIZM Nasz świat, na którym żyje 7 miliardów ludzi, wymaga zupełnie innego paradygmatu ekologicznego. Na początku kwietnia grupa wiodących naukowców zaangażowanych w debatę środowiskową opublikowała w Kalifornii tzw. „Manifest Ekomodernistyczny”. „Ekomoderniści” uważają, że rozwój ekonomiczny jest koniecznym warunkiem wstępnym ochrony środowiska. Spełnienie tego warunku wymaga porzucenia celu „zrównoważonego rozwoju” (ang. sustainable development) i zastąpienia go strategią na rzecz zmniejszenia „śladu” (footprint), jaki ludzkość odciska w otaczającym świecie, poprzez bardziej intensywne korzystanie z zasobów naturalnych. Charakterystyczne, że nie mówi się tutaj tylko o „śladzie węglowym” (carbon footprint), tj. o emisjach pochodzących ze spalania węgla), który to termin króluje w dokumentach, na przykład, Unii Europejskiej, ale o ogólnym wpływie na środowisko danego społeczeństwa.

Prezydenci, którzy dokonali największy wkład do polityki ekologicznej kraju: Richard Nixon i początki dekady Środowiska (1970 -1980) Administracja Reagana (1981 -1989) Administracja Georga Busha (1989 -1993) Administracja Clintona(1993 -2001) Administracja George'a W. Busha (20012009)

Administracja Obamy (2009 -) Kwestie środowiskowe były widoczne w wyborach prezydenckich w 2008 roku, a Barack Obama uzyskał wyraźną przewagę nad swoim rywalem, John Mc. Cain, od środowiska, zdobywając poparcie "wszystkich głównego nurtu grup ekologicznych" i zaufania publicznego w tej sprawie. Po wyborach, że terminy takie jak Steven Chu, nagrodzonych fizyk Nobla był postrzegany jako potwierdzenie, że jego prezydentura była poważnie o kwestie ochrony środowiska. Przykładem nowej inicjatywy administracji Obamy jest Great Outdoors Ameryki Inicjatywa, która zachowuje i podkreśla liczne naturalne cechy, a także podnosi świadomość społeczną.

Trzy czwarte wylesień, których dokonał człowiek, nastąpiło przed epoką przemysłową, kiedy rzekomo ludzie żyli w harmonii z przyrodą. Z drugiej strony, to właśnie w ciągu ostatniego półwiecza o połowę spadł areał gruntów rolniczych niezbędnych do wyżywienia jednego człowieka.

Dzięki wspieraniu takich procesów, jak przenoszenie się ludności krajów rozwijających się do miast, uzyskamy możliwość odbudowania terenów dzikiej przyrody na Ziemi, po ich zwolnieniu przez ludzi. Do tego potrzeba bardzo dużo energii, produkowanej w sposób intensywny i jak najtaniej. Tzw. rozproszone źródła energii, w szczególności farmy wiatrowe i biopaliwa, nie są dobrym rozwiązaniem, bo wymagają przekazania ogromnych przestrzeni pod produkcję energii, odbierając je dzikiej przyrodzie.

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ