Obowiązywanie prawa Dr Magdalena Bainczyk opracowanie własne oraz

Obowiązywanie prawa Dr Magdalena Bainczyk, opracowanie własne oraz na podstawie Z. Muras, Podstawy prawa, J. Jabłońska – Bonca, Podstawy prawa dla ekonomistów i nie tylko

Pojęcie obowiązywania prawa o Do danej normy prawnej zawartej w akcie prawnym należy się stosować pod rygorem zastosowania przez organ władzy publicznej sankcji przewidzianych w akcie prawnym o Uchwalona norma prawna uzyskuje ważność w momencie wejścia w życie aktu prawnego i zachowuje swoją ważność do czasu zmiany lub uchylenia aktu prawnego lub jego części

Obowiązywanie prawa terytorialne personalne temporalne

Terytorialny zakres obowiązywania prawa o Prawo krajowe: na terytorium danego państwa o Prawo międzynarodowe: umowne na terytorium państw – stron umowy, normy ius cogens – wszyscy członkowie społeczności międzynarodowej o Prawo UE: na terytorium państw członkowskich UE, niektóra akty prawne także na terytorium państw trzecich tworzących np. Europejski Obszar Gospodarczy, czy obszar Schengen

Terytorium państwa o obszar (lądowy, morskie wody przybrzeżne, wnętrze ziemi, przestrzeń powietrzna nad obszarem lądowym i morskim), na którym państwo sprawuje w sposób efektywny władzę w odniesieniu do osób, rzeczy, zdarzeń o Ograniczenia terytorialne obowiązywania prawa krajowego na podstawie umów międzyanrodowych np. : bazy wojsk, statki i samoloty, placówki dyplomatyczne innego państwa

Personalne obowiązywanie prawa o Prawo danego państwa obowiązuje wszystkie podmioty znajdujące się na jego terytorium, bez względu na ich przynależność państwową, wyjątki: przedstawiciele państw obcych korzystający z immunitetów dyplomatycznych, członkowie obcych sił zbrojnych o Prawo międzynarodowe: umowne – podmioty znajdujące się na terytorium państw - stron umowy w zakresie umów samowykonalnych, normy ius cogens – każdego bez względu na obywatelstwo o Prawo UE: podmioty znajdujące się na terytoriach państw członkowskich UE, instytucje i urzędnicy unijni, w niektórych przypadkach podmioty w państwach trzecich

Rozszerzenie personalnego zakresu prawa np. : art. 109 KK, art. 110 § 1 KK. Art. 109. Ustawę karną polską stosuje się do obywatela polskiego, który popełnił przestępstwo za granicą. Art. 110. § 1. Ustawę karną polską stosuje się do cudzoziemca, który popełnił za granicą czyn zabroniony skierowany przeciwko interesom Rzeczypospolitej Polskiej, obywatela polskiego, polskiej osoby prawnej lub polskiej jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej oraz do cudzoziemca, który popełnił za granicą przestępstwo o charakterze terrorystycznym.

Obowiązywanie prawa w czasie o Należy ustalić, od kiedy norma prawna obowiązuje, tzn. ustalić jej moment wejścia w życie i lub ewentualnie moment jej uchylenia lub zmiany

daty ważne dla „życia” aktu prawnego o Data uchwalenia o Data ogłoszenia Vacatio legis: okres czasu pomiędzy ogłoszeniem a wejściem w życie aktu prawnego w celu zapoznania się z jego treścią aktu prawnego przez jego adresatów o Data wejścia w życie: od wskazanego dnia wszyscy muszą stosować się do danego aktu – akt prawny zaczyna obowiązywać o Data uchylenia

Data wejścia w życie o Akt prawny skierowany jest na przyszłość o Data wejścia aktu prawnego w życie zasadniczo zawsze po ogłoszeniu aktu prawnego: 1. Od dnia ogłoszenia 2. Od konkretnej daty np. 30 września 2009 r. 3. Po upływie określonej liczby dni od ogłoszenia o Lex retro non agit (prawo nie obowiązuje wstecz)

Uchylenie mocy obowiązującej o Akt normatywny zasadniczo wydawany jest bezterminowo, wyjątkowo w przepisach końcowych może zostać podana data utraty mocy obowiązującej przez akty normatywny o Uchylenie mocy obowiązującej następuje zazwyczaj poprzez wydanie nowego aktu normatywnego zawierającego przepis uchylający przy uwzględnieniu hierarchicznej budowy systemu prawa: Ustawa zostaje zmieniona/uchylona przez nową ustawę

Obowiązek ogłaszania aktów normatywnych o Art. 2 Konstytucji RP – zasada demokratycznego państwa prawa -> zasada legalizmu -> jasność i przejrzystość działania organów władzy publicznej -> jednostka powinna mieć możność poznania obowiązującego prawa o Akty generalne i abstrakcyjne są OGŁASZANE, jest to czynność prawna, dokonywana przez upoważniony organ władzy publicznej, podając ydo wiadomości publicznej autentyczny tekst aktu prawnego w formie drukowanej lub elektronicznej o Akty indywidualne i konkretne są DORĘCZANE ich adresatom

Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych Art. 2. 1. Ogłoszenie aktu normatywnego w dzienniku urzędowym jest obowiązkowe. Art. 3. Akty normatywne ogłasza się niezwłocznie. Art. 4. 1. Akty normatywne, zawierające przepisy powszechnie obowiązujące, ogłaszane w dziennikach urzędowych wchodzą w życie po upływie czternastu dni od dnia ich ogłoszenia, chyba że dany akt normatywny określi termin dłuższy. 2. W uzasadnionych przypadkach akty normatywne, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wchodzić w życie w terminie krótszym niż czternaście dni, a jeżeli ważny interes państwa wymaga natychmiastowego wejścia w życie aktu normatywnego i zasady demokratycznego państwa prawnego nie stoją temu na przeszkodzie, dniem wejścia w życie może być dzień ogłoszenia tego aktu w dzienniku urzędowym.

ogłaszanie aktów prawnych Prawo polskie: 1. Dziennik Ustaw: Konstytucja, ratyfikowane umowy międzynarodowe, ustawy, rozporządzenia 2. Wojewódzkie dzienniki urzędowe: akty prawa miejscowego 3. Dziennik Urzędowy Monitor Polski: zarządzenia prezydenta, uchwały Rady Ministrów, zarządzenia Prezesa Rady Ministrów Za redagowanie aktów prawnych odpowiedzialne jest Rządowe Centrum Legislacji o Prawo UE: Dziennik Urzędowy UE seria L lub C o

Ogłaszanie aktów normatywnych w formie elektronicznej Obecnie akty normatywne ogłaszane są w Polsce na stronie: http: //dziennikustaw. gov. pl/ Akty prawa unijnego ogłaszane są na stronie: www. europa. eurlex. eu

Akty prawne identyfikuje się poprzez podanie miejsca ich ogłoszenia o Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i innych aktów prawnych Dz. U. 2000 Nr 62 poz. 718 o Traktat o funkcjonowaniu UE Dz. Urz. UE z 26 października 2012 r. C 325, s. 1.