ЭХ, ЯШЬ ЧАКЛАР…
ТОРМЫШ МИЗГЕЛЛӘРЕ…
Сез никахка кергән көннән бирле 50 ел гомер үтеп киткән. Шушы көннән соң күпме юллар үттегез дә күпме сулар кичтегез. Тормышны да бер мактадыгыз, бер сүктегез. Күпме сөенечләр кичердегез, күпме утлар йоттыгыз. Шул чакта да матур булды гаилә дигән парлы йортыгыз. Авыр мизгелләрдә дә сез бер-берегезгә терәк, бер-берегезгә кирәк булып, кайгысын да, шатлыгын да газабын да уртаклашып, җан җылысын тоеп, 18275 көн гомер кичердегез. Еллар авыр дип тормагансыз, нәсел агачын дәвам итеп, акыллы, тәүфыйклы, мәрхәмәтле, мәхәббәтле балалар үстергәнсез. Аларның игелен күреп, саулык, җан тынычлыгы белән тагы да озак яшәргә язсын сезгә!
ӘТКӘЙ, Ә НКӘЙ!!! "Изгелек Рәхмәт сезгә! ул җирд ә Кеше кү ркәм - җ ятмый", - ди бит ирдә кы Безнең н лган эше халык. ият - сез бе дән күрг Үзегезгә ән ихтир лән. кайтары амны. п бирү б ише бел ән.
Әткәй-әнкәй! Ярты гасыр элек Икәү бергә тормыш кордыгыз. Ничә еллар буе безнең өчен Сокланырлык үрнәк булдыгыз. Акты сулар, исте йомшак җилләр, Инде без иллегә җитәбез. Пар канатлы итеп үстердегез, Рәхмәт сезгә, рәхмәт, диябез.