Скачать презентацию Ефрасіння Полацкая ЕФРАСІННЯ ПОЛАЦКАЯ СВЕЦКАЕ ІМЯ ПРАДСЛАВА Скачать презентацию Ефрасіння Полацкая ЕФРАСІННЯ ПОЛАЦКАЯ СВЕЦКАЕ ІМЯ ПРАДСЛАВА

EP.pptx

  • Количество слайдов: 11

Ефрасіння Полацкая Ефрасіння Полацкая

ЕФРАСІННЯ ПОЛАЦКАЯ (СВЕЦКАЕ ІМЯ ПРАДСЛАВА, ОК. 1110 -1173) - ДАЧКА ПОЛАЦКАГА КНЯЗЯ ГЕОРГІЯ УСЯСЛАВАВІЧА, ЕФРАСІННЯ ПОЛАЦКАЯ (СВЕЦКАЕ ІМЯ ПРАДСЛАВА, ОК. 1110 -1173) - ДАЧКА ПОЛАЦКАГА КНЯЗЯ ГЕОРГІЯ УСЯСЛАВАВІЧА, УНУЧКА УСЯСЛАВА БРАЧЫСЛАВІЧА (ЧАРАДЗЕЯ). АБРАЛА ШЛЯХ СЛУЖЭННЯ БОГУ І ЖЫЦЦЁВЫМ ВЫЧЫНАМ АПРАЎДАЛА ГЭТЫ ВЫБАР. ПЕРШАЯ ЖАНЧЫНА Ў БЕЛАРУСІ, ПРЫЗНАНАЯ СВЯТОЙ.

Радзімай Ефрасінні Полацкай з'яўляецца Полацкае Княства моцная раннефеадальная дзяржава, якой два з паловай стагоддзі Радзімай Ефрасінні Полацкай з'яўляецца Полацкае Княства моцная раннефеадальная дзяржава, якой два з паловай стагоддзі кіравала самастойная княская дынастыя Рагвалодавічаў ці Ізяслававічаў. Пры Усяславу Чарадзею княства дасягнула найвышэйшай магутнасці. Тады ж і быў пабудаваны Сафійскі сабор - знак роўнасці Полацка з Кіевам і Ноўгарадам. .

Менавіта тут, на берагах Дзвіны і Полатыя каля 1110 года з'явілася на святло дзяўчынка, Менавіта тут, на берагах Дзвіны і Полатыя каля 1110 года з'явілася на святло дзяўчынка, якой наканавана было стаць адной з самых выдатных гераінь беларускай гісторыі. Нованароджанай далечы паганскае славянскае імя - Прадслава. Бацькі дзяўчынкі былі таму часу перадавымі, утворанымі людзьмі. Яе бацька - малодшы сын Усяслава Чарадзея - Святаслаў (Георгі) некаторы час жыл у Візантыі, дзе пазнаёміўся з дасягненнямі візантыйскай культуры. Маці - князёўна Сафія, сястра візантыйскага імператара Мануіла Камніна таксама была высокаадукаваным чалавекам. Прадслава атрымала параўнальна добрую для таго часу хатнюю адукацыю. У 12 -гадовым узросце бацька намерыўся выдаць яе замуж. Князёўна, аднак, адмовілася ад шлюбу і ўвогуле ад свецкага жыцця, і патаемна прыняла пострыг у Полацкім манастыры.

Прычынамі ўчынку Ефрасінні была не толькі каханне да Бога і жаданне стаць хрыстовай нявестай. Прычынамі ўчынку Ефрасінні была не толькі каханне да Бога і жаданне стаць хрыстовай нявестай. Яна пераступіла парог манастыра не гэтулькі для таго, каб цалкам праводзіць у малітвах і пастах, а таксама пакорліва браць удзел у манастырскіх працах, але каб цалкам прысвяціць сябе навуковай і асветніцкай працы, каб у дасканаласці авалодаць кніжнай мудрасцю і перадаць мудрасць іншым людзям. Калі пакласці перад сабой таўшчэзныя тамы "Сусветнай гісторыі" і энцыклапедыі і паспрабаваць знайсці ў Еўропе 12 стагоддзя кабету, якую па адукаванасці і па зробленым для асветы свайго народа можна паставіць каля Ефрасінні, то можна пераканацца толькі ў адным ўнучка Усяслава ў тую эпоху не мела сабе роўных у славянскім свеце і на ўсім Еўрапейскім кантыненце.

Набудучы шляхам самаадукацыі шырокую эрудыцыю, Ефрасіння бярэцца за найскладанае рамяство - перапіску кніг. Апроч Набудучы шляхам самаадукацыі шырокую эрудыцыю, Ефрасіння бярэцца за найскладанае рамяство - перапіску кніг. Апроч перапісвання кніг, Ефрасіння займалася перакладамі з грэцкага і лацінскага моў на славянскую мову. Яна пісала таксама свае творы: малітвы, павучанні, падтрымвала ліставанне са сваімі суайчыннікамі Кліментам Смаляцічам і Кірылам Тураўскім.

Спаса-Еўфрасіннеўскі манастыр у Полацку У сярэдзіне 1120 -х гг. Еўфрасіння Полацкая, тады яшчэ інакіня, Спаса-Еўфрасіннеўскі манастыр у Полацку У сярэдзіне 1120 -х гг. Еўфрасіння Полацкая, тады яшчэ інакіня, ініцыявала будову жаночага Спаскага манастыра кінавіяльнага чыну ў Сяльцы, на месцы старой рэзідэнцыі полацкіх епіскапаў (легендарны відзеж і благаслаўленне епіскапа адносяцца, між іншым, да ночы свята Праабражэння Гасподняга 6. 8. 1126), тады ж была ўзведзена ў сан ігуменні гэтага манастыра. .

Ефрасіння спрыяла і развіццю выяўленчага мастацтва. У манастыры яна адкрыла іканапісную майстэрню. Таму з Ефрасіння спрыяла і развіццю выяўленчага мастацтва. У манастыры яна адкрыла іканапісную майстэрню. Таму з вытанчаным мастацкім густам былі аформлены інтэр'еры царквы. Сцены яе ўпрыгожвалі выдатныя фрэскі, якія напісаны невядомымі полацкімі мастакамі 12 стагоддзя. Навукоўцы лічаць, што адна з гэтых, якія дайшлі да нас, дзівосных па харастве і вытанчанасці фрэсак напамінае аблічча самай Ефрасінні Полацкай. Вялікую каштоўнасць уяўляў сабою меты ў Спаса-Ефрасіннеўскай царкве ікона Богамаці. Сярод фрэсак вылучаюцца таксама выявы грэцкіх бацькаў царквы - Іаана Залатавуста і Васіля Вялікага.

Крыж Ефрасінні Полацкай Вялікую мастацкую каштоўнасць уяўляў таксама Крыж Ефрасінні Полацкай. Ён быў зроблены Крыж Ефрасінні Полацкай Вялікую мастацкую каштоўнасць уяўляў таксама Крыж Ефрасінні Полацкай. Ён быў зроблены па яе заказе Полацкім майстрам Лазарам Богшам у 1161 годзе і падораны ёю Спаскай царквы навечна. Крыж быў зроблены з кіпарысавага дрэва і меў шасціканцовую форму. Па асабовым і звароткавым боку яго пакрывалі залатыя, а па баках срэбныя пласціны. Залатыя пласціны былі ўпрыгожаны найтонкімі эмалевымі абліччамі святых, арнаментам каштоўнымі камянямі, а па перыметры Крыжа - дзівоснай ніткай буйнага жэмчугу. Па баках Крыжа ішоў надпіс, што змяшчае дату 1161 год, імя заказніцы і страшны праклён таму, хто адважыцца паквапіцца на гэту святыню: "Да не изнесется из монастыря никогда же. А ще кто ослушается и знесеть (Крест), да не будет ему помощник честной крест ни в сей век, ни в будущем ".

Крыж Ефрасінні Полацкай На заднім боку крыжа дробнымі літарамі было выразана імя Лазара Богшы, Крыж Ефрасінні Полацкай На заднім боку крыжа дробнымі літарамі было выразана імя Лазара Богшы, а таксама сума, выдаткаваная на яго выраб - 140 грывень. Згублены падчас Другой сусветнай вайны і да гэтага часу не знойдзены. У 1997 годзе брэсцкім ювелірам-эмальерам Кузьмічом была выраблена копія крыжа ў поўны памер.

На схіле гадоў Ефрасіння вырашыла здзейсніць паломніцтва ў Канстанцінопаль і Ерусалім. З сабой у На схіле гадоў Ефрасіння вырашыла здзейсніць паломніцтва ў Канстанцінопаль і Ерусалім. З сабой у далёкую дарогу яна ўзяла стрыечак Еўпраксію і Яўхіму і брата Давыда. Ефрасіння пасялілася ў манастыры Святой Багародзіцы і тры дня запар прыходзіла маліцца да Труны Госпадаваму. Па хуткім часе Ефрасіння занемагла. Паданне абвяшчае, што ёй быў пасланы анёл, які абвяшчаў пра яе скон і пра прыгатаваны для яе супакой. На 24 -ы дзень хваробы яна адчула блізкі канец. Вызнаваўшыся святару і прыняўшы дзеепрыметнік, Ефрасіння ўручыла душу сваю Усявышняму. Зямное жыццё асветніцы завяршылася 23 траўня 1173 года. Цела яе павеславалі ў манастыры Святой Багародзіцы ў Ерусаліме. Потым Давыд і Еўпраксія, вярнуўшыся ў Полацк, прынеслі вестку пра шчаслівы скон і пахаванне вялебнай Ефрасінні. У 1910 годзе мошчы вялебнай Еўфрасінні былі ўрачыста перанесены ў Полацк, у заснаваны ёю манастыр, дзе яны спачываюць у наш час.