Бөгөн мин һеҙгә үҙемдең Мәүлетбай Ғәйнетдинов бабайым тураһында

Бөгөн мин һеҙгә үҙемдең Мәүлетбай Ғәйнетдинов бабайым тураһында һөйләп киткем килә. Ул – Башҡортостандың атҡаҙанған артисы, Башҡортостандың халыҡ артисы.

1938 йылда Ишембай районы Этҡол ауылында урта хәлле крәҫтиән ғаиләһендә дүртенсе бала булып донъяға килгән.

Мин дә үҙемдең тыуған ауылымды бик яратам. Тәбиғәте лә, кешеләре лә бик матур уның.

Бәләкәй сағында уҡ иптәштәренән дәртлелеге, зирәклеге, ҡайҙа йөрөһә лә йырлап, көйләп йөрөүе менән айырылып торған бабайым. Үҫә төшөп, егет ҡорона еткәс, унһыҙ бер уйын-көлкө, кисә уҙмаған. Бигерәк тә ҡурайға ҡушылып оҙон көйлө башҡорт халыҡ йырҙарын баш ҡ арыр булған, дәртле көйҙәргә төшөп бейеп китергә лә аптырап тормаған. Уның киләсәктә бик тә әртис булғыһы килә. Тик йылдарҙың ауыр булыуы сәбәпле уға төрлө урындарҙа эшләп алырға тура килә. Ҡайҙа ғына эшләһә лә, ҡайҙа ғына булһа ла йыр-моңдан айырылмай. Совет армия сафында оҙаҡ ҡына хеҙмәт иткән ул.

Мине бабайым рмел ң ә ә хе м т итк н. Унда бул ан ҙ ә ә ғ т рл ы ы лы ө ө ҡ ҙ ҡ ва и алар ы, ду тарын ҡ ғ ҙ ҫ и к алыр а ярата ул. ҫ ә ғ

Сөнки ул ауырлыҡтарҙан бер ҡасан да ҡурҡмаған.

Әрменән ҡайтҡас, ул барыбер теләгәненә ирешә. Баҙнатлығын усына йыйып, 26 йәш ендә бер тапҡыр Өфөгә сәнғәт училищеһына ла барып ҡайта, тик вахтершаның “Ҡуй – ҡуй, бында сабый балалар ғына уҡый” – тигән һүҙҙәре өмөтөн селпәрәмә килтерә. Ваҡыт үтеү менән, ысын талантҡа форсаты ла килеп сыға һәм ул Мәғәфүр Хисмәтуллиндың курсына эләгә (1967 йылдың көҙө). Комиссияға ул “Һандуғас”, һәм “Китмә, китмә, һандуғас” исемле йырҙар башҡара. Сығарылыш имтихандарында иһә Мәүлетбай Ғәйнетдинов “Средь шумного бала…” исемле романс менән сығыш яһай. Был көн – башҡорт йыр сәнғәтенә профессиональ йырсының килеү көнө була.

Сәнғәт училищеһын тамамлағас, филармония артисы булып китә. Халыҡ уның баш ҡ арыуында “Һандуғас”, “Буранбай”, “Ҡаһым түрә”, “Сибай”, “Саҡ менән Суҡ”, “Һуңлап килдең”, “Азамат”, “Һәләүек”, “Армиянан ҡайта һалдат тыуған яғына”, “Хәтирәләр”, “Сәрмән буйҙары” исемле йырҙарҙы яратып өлгөрә.

Аҙаҡ филармония солисы булып эшләй, бик күп ер үтә, йырҙарын бөтә ерҙә лә ҡуш ҡуллап ҡаршылайҙар. Мәүлетбай Ғәйнетдиновтың репертуары шул тиклем көслө, башҡарған саҡта тыңлаусыларҙың күҙҙәре йәшләнә, йөрәктәре бер һығылып, бер дәртләнеп бейеп ала. Мәүлетбай Ғәйнетдинов Күп йылдар “Йәдкәр” ансамблендә эшләй. 1997 йылда Мәскәүҙә үткән “Башҡортостан көндәре”ндә “Йәдкәр” ансамбле Рәсәй мәҙәниәт министрлығының Почет грамотаһы менән наградалана.

Шуға күрә лә уға Башҡортостандың атҡаҙанған артисы, ә һуңыраҡ Башҡортостандың халыҡ артисы тигән маҡтаулы исемдәр бирелә. Ул бик бәхетле кеше! Ләкин, минеңсә, Мәүлетбай бабайым был ҙур исемдәр өсөн ген ә түгел, ә бала саҡтағы хыялының тормошҡа ашыуы, йәшлек хистәренең тамашасы күңеленә еткереп, йөрәктәрҙе йәшәртеүе менән бик бәхетле. Мәүлетбай Ғәйнетдинов – Башҡортостандың атҡаҙанған артисы, Башҡортостандың халыҡ артисы.

Әле лә Мәүлетбай бабайым т ик кенә ултырмай. Мәҫәлән, ул Марат Башаров менән бергә “Ел ҡыуыусы” (“Гонец ветра”) тигән кинола төшкән. Был фото – кино төшөргән ваҡытта эшләнгән.

Кино төшөрөлөп бөткәс, бабайым Башаров менән дуҫ булып айырылышҡан.