“Астана Медицина Университеті” АҚ Фармакалогия кафедрасы Презентация Тақырыбы: “Негізгі антиаритмиялық препараттардың жіктелуі, әсер ету механизмі, тағайындау көрсеткіші және қарсы көрсеткіші, кері әсері. ” Орындаған: Аманжолова Дина Топ: 313 ОЬ Қабылдаған: Тасбалтаева А. М. Астана – 2014 жыл
• Жоспары 1. Кіріспе 2. Негізгі бөлім • Негізгі антиаритмиялық препараттарға жалпы сипаттама. • Антиаритмиялық препараттардың жіктелуі. • Антиаритмиялық препараттардың әсер ету механизмі, тағайындау көрсеткіші және қарсы көрсеткіші, кері әсері. 3. Қорытынды 4. Қолданылған әдебиеттер тізімі.
Соңғы он жылдықта жүрек ырғағы бұзылысы дамуының электрофизиологиялық механизмдер түсінігінде жетістіктерге жетті. Оларды анықтау мен танып білу мүмкіндіктері жақсарды. Аритмияға қарсы дәрілік заттар арсеналының көбеюімен қатар электроимпульсті терапия әдістері кеңінен қолданылады, операциялық емдеуде табыстарға қол жеткізілді. Бірақ, аритмияның нәтижелі терапиясының мәселесі шешілуінің шыңы алыс. Бұл келесі негізгі жағдайларға байланысты. • Біріншіден, әрбір науқастағы аритмияның себебі мен нақты механизмін анықтау шешілмеген мәселе болып қалуда. Сондықтан аритмия емі әдетте эмпириялық және айқын дәрежеде симптоматикалық болады. Анық мәнде бұл күрделі мәселені шешуге тиянақты антиаритмиялық дәрілік затты таңдауға негіз болатын бағдарламалық электрлік стимуляциямен жүрекішілік электрофизиологиялық зерттеу мүмкіндік туғызады. Бірақ, мұндай зерттеулер тек арнайы орталықтарда жүргізіледі. • Екіншіден, аритмияға қарсы дірілік заттардың нәтижелілігін анықтау қиын. Бұл аритмияның кенеттен ауытқуларымен байланысты, сондықтан, тіпті мониторлық тәуліктік ЭКГ тіркеу оларға нақты баға бере алмайды. Одан басқа, аритмияға қарсы әсер қанда дәрілік заттың белгілі бір жоғары концентрациясы болғанда пайда болады да, адекватты дозаны таңдауда бірқатар қиыншылықтар тудырады. • Үшіншіден, аритмияға қарсы препараттардың барлығында дерлік кері әсерлердің қаупі жоғары, сондықтан, мүмкін болатын пайдасын, оларды қолданудың қаупін нақты бағалап, көрсеткіштері мен қарсы көрсеткіштерін ескере отырып, препараттың дозасы мен қолдану тәсілдерін тиімді таңдауын іске асыру қажет. Кез-келген дәрігердің өз арсеналында аримияны жылдам және нәтижелі жоятын, қауіпсіз және кері әсерлері жоқ препараттың болуын қалайтыны түсінікті. Бірақ заманауи ғылым тәжірибе дәрігеріне бұндай әмбебап дәрілік затты ұсына алмайды. Барлық бүгінгі таңда белгілі лайықты препараттардың өзін қауіпсіз деп айтуға болмайды. Барлығына проаритмогенді қасиет тән. Дәрігерге әрбір нақты жағдайда препараттың нәтижелілігі мен залалдығы арасында таңдау жасау қажет.
Аритмия ға қарсы препара ттар ұсыну Хирургиялы қ әдістер Арнайы аритмияға қарсы емге енеді: Электрои мпульсты терапия Жүректің электрлік стимуляц иясы
• АРИТМИЯ ЕМІНІҢ ЖАЛПЫ ҚАҒИДАЛАРЫ 1. аритмияны нақтылау (автоматизм, қозу, өткізгіштік қызметтері) 2. анықталған ырғақ бұзлысын төзу мен болжамдық маңызын бағалау 4. басқа мүшелердің жағдайы мен қосалқы аурулары 3. аритмияның себебін анықтау (негізгі ауру немесе арандатушы фактор)
• Антиаритмиялық терапия келесі ырғақ бұзылыстарында жүргізілмейді: синусты брадикар дия - баяу эктопиял ық ырғақтар - ырғақ жүргізуш ісінің ауысуы бұлтылд ақ жиырылу лар синусты аритмия - сирек монотопт ы кеш экстрасис толалар
• Дәрілік терапияны таңдау әдістері Бірінші - эмпириялық - әзірше кеңінен таралған: дәрігер өзінің тәжірибесіне немесе әдебиет деректеріне сүйене отырып препаратты таңдайды. Бұл әдістеме шынай және логикалық, іске келгенде көп жағдайда жақсы нәтиже бере қоймайды: жиі қажеттісі табылғанша бір препараттан келесі препаратқа ауысуға тура келеді. Екінші әдіс – жедел дәрілік тест, яғни науқасқа бір рет ішке немесе көктамырға бір, екі (үш) аритмияға қарсы препараттарды енгізгенде қарыншалық экстрасистолалардың қалай «елейтінін» тексеру. Әртүрлі авторлардың жазбаларында сынама әртүрлі жазылған [7, 8, 9]. 3. И. Янушкевичус және авт. (1984) науқастардың бір реттік қолдануына дәрілік заттардың жартылай тәуліктік дозасын қолданған: хинидин сульфатты - 400 мг, новокаинамидті - 1000 1500 мг, дизопирамидті - 300 мг, этмозинді - 300 мг, пропранололды - 80 мг, верапамилді -80 -100 мг. ЭКГ 1, 5 - 2 сағаттан кейін немесе физикалық жүктемеден 15 минуттан кейін тіркелген. Қарыншалық экстрасистолалар сананың азаюы, олардың градациясының төмендеуіне байланысты науқасқа бір немесе бірнеше препаратты тағайындау ұсынылған. Бұл әдістің жеткіліксіздіктері жоқ емес, өйткені аритмияға қарсы заттар фармакокинетикасының өзіндік ерекшеліктері ескерілмейді. Сонымен бірге, кейбір препараттардың әсер етуі 1, 5 -2 сағаттан кейін болады; мысалы этмозин тәулігіне 600 мг дозасында тек 24 - 36 сағаттан кейін өзінің белсенділігін көрсетеді. Жедел тестілеу мен ұзақ уақыт қолданған ААП нәтижелілігі арасында жоғары корреляция анықталады. Оптимальды ААП таңдау тахиаритмия механизміне, қосымша ауруларына, арандатушы факторлар, жүректің өткізгіштік жүйесінің электрофизилоогиялық қасиеттеріне байланысты. Тахикардия ұстамасын жою әдісі жүректің жиырылу жиілігі, гемодинамика жағдайы мен ұзақтығы мен оның ауырлығына байланысты анықталады. Нәтижелі препаратты таңдаудың үшінші әдісі емдеуге дейін 1 – 3 тәулік және емдеу барысында мониторлы ЭКГ тіркеуді қарастырады. Қарыншалық экстрасистолалардың кенеттен өзгерісі әсерін алып тастауға мүмкіндік беретін қатаң критерийлер енгізілуде [
АНТИАРИТМИЯЛЫҚ ПРЕПАРАТТАРДЫҢ ЖІКТЕЛУІ • Өкінішке орай, антиаритмиялық препараттардың ыңғайлы және әмбебап жіктелуі әзірше жоқ. Е. Воган-Вильямс (E. Vaughan-Williams, 1969, 1970, 1986) жіктелуі кеңінен таралған. Аритмияға қарсы препараттар төрт сыныпқа топталған. • Сынып I – жасуша мембранасының жедел Na каналдарын, яғни жылдам электрлік жауаппен жасушалардың • I A - хинидин, новокаинамид, дизопирамид, аймалин, праймалин, цибензолин, пирменол; • I B – лидокаин, тримекаин, пиромекаин, токаинид, мексилетин, фенотоин, априндин, пентикаинид; • I C – флекаинид, энкаинид, лоркаинид, индекаинид, этмозин, этацизин, аллапинин, рекаинам, боннекор. • Сынып II – жүрекке жүйке-симпатикалық әсерді тежейтін заттар – В-адренергиялық рецепторлар • Сынып III – реполяризация фазасын біртекті ұзартатын заттар: амиодарон (кордарон), бретилий, клофилий, • Сынып IV – жасуша мемранасының баяу кальций каналдарын, яғни баяу электрлік жауаппен жасушалар бастапқы деполяризациясын (V max) тежейтін әсерлі ( «мембрананы тұрақтандыратын» заттар) заттар: блокаторлары: пропранолол (анаприлин, обзидан, индерал), метопролол, тимолол, надолол, ацебутолол, эсмолол, флестолол и т. д. пранолий, соталол, бетанидин, N – ацетилновокаинамид, соныман бірге «таза» III сынып препараттары. деполяризациясын тежейтін заттар: верапамил, дилтиазем, бепридил, галлопамил, тиапамил.
• Аритмияға қарсы препараттардың сипаттамасы • • • I сынып препараттары – жақсы зерттелген классикалық антиаритмиялық заттар. Олардың кең диапозонды антиаритмиялық әсері бар. Оларды жалпы қасиет біріктіреді - жасуша мембранасының жылдам Na каналдарын тежейді. Каналдарды тежеу және қалпына келтіру, рефрактерлік пен өткізгіштікке әсері тұрғысынан бұл препараттар біртекті емес және 3 подкласқа бөлінеді. I сынып перапараттарының жалпы қасиеттерінің бірі QRS кешендерінің кеңеюі болып табылады, сондықтан оларды Гис шоғыры аяқшаларының блокадаларында ұсынылмайды. Емдеу барысында QRS кешенінің ұзақтығын бақылау қажет. Оның 20% аса кеңеюі препаратты алып тастауға немесе дозасын төмендетуге көрсеткіш болып табылады. II сынып препараттары В-блокаторлар, оның ішінде, пропранолол (анаприлин) тек жоғары мөлшерлерде ғана аритмияға қарсы әсерін көрсете алады. Бірақ В-блокаторлар әдетті дозаларында да симпатикалық жүйке жүйесінің белсенділігін төмендетіп аритмияны басады. В-блокаторлар ишемияланған миокардта қарыншалар фибрилляциясының шегін жоғарылататын және қазіргі таңда миокард инфарктысы болған науқастарда кенеттен өлім жағдайлар санын төмендететін қасиеті бар жалғыз препараттар. • III сынып препараттары 2 топқа бөлінеді: • 1. III сынып «прототиптері» - амиодарон (кордарон), бретилий, соталол; • 2. «таза» III сынып препараттары - нибентан, дофетилид, сематилид, обутилид, акбасилид, терикалант, гедисамил және d-саталол. • III сынып препараттарының жаңа генерациясы өткізгіштік жүйесінде және миокардта рефрактерлікті айқын ұзартуымен ерекшеленеді. Сондықтан олар re-entry механизмімен туындаған аритмияларды үзуде нәтижелі болды (реципрокты түйінді тахикардия, жүрекшелер жыбыры мен дірілі, WPW кезіндегі тахикардия). Бірақ, бұл препараттар Q -T ұзартады (19 -29%), және оларды қолдану барысында 11 -24% жағдайда екі бағытты ұршық тәрізді (полиморфты) қарыншалық тахикардия пайда болады (torsade de pointes). • Аритмогенді әсерінің жоғары жиілігіне байланысты «таза» III сынып препараттарын клиникалық тәжірибеде қолдануға мүмкіндік бермейді.
• IV сынып препараттары • IV сынып препараттары жасуша мембранасының баяу Са каналдарын және жартылай Na каналдарын тежейді. Негізінен олар баяу электрлік жауабы бар жасушаларға әсер береді. Кальций антогонистеріне синоатриальды және атриовентрикулярлы түйін жасушалары мен миокардтың зақымдалған жасушалары аса сезімтал. • Бірақ, қазіргі кездегі кеңінен таралған бұл жіктелуде де жеткіліксіздіктер жоқ емес. Олардың кейбіреуін атай кетейік: • Біріншіден, Е. Вольфгана – Вильямс жіктелуінде біртекті қағида үнемі қолданылмайды, мысалы, II сынып препараттары, басқаларына қарағанда олардың электрофизиологиялық емес, фармакологиялық әсері ескеріледі. • Екіншіден, қарастырылған жіктелу бір сыныпқа жататын препараттардың нәтижелілігі мен токсикалығын болжауға мүмкіндік бермейді. Мысалы, науқаста байқалатын токсикалық әсер I подкластың ұқсас препараты – новокаинамидте болуы міндетті емес. • Үшіншіден, бұл жіктелуде негізінен ионды каналдарды тежейтін препараттар қарастырылған, ал ионды каналдарды ашатын дәрілік заттар көрсетілмеген. Жіктелуге жүрек гликозидтері, калий және магний тұздары, АҮФ, фенкарол және ионды насостарды реттейтін немесе жасуша аралық байланыс аймақтарында өткізгіштікке әсер беретін заттар сияқты әйгілі аритмияға қарсы препараттар енгізілмеген. • Төртіншіден, бұл жіктелуде препараттардың зақымдалған ұлпа емес қалыпты ұлпаға әсер ету сипаты ескерілген. Е. Вольфган-Вильямс жіктелуіне тән осы және басқа жеткіліксіздіктер аритмияға қарсы заттардың бөлінуі мен олардың заманауи және нақты топталуына көзқарасты белсенді түрде қарастыруға негіз болды. Бұндай жұмыс беделді мамандардың тобымен іске асырылды: 1990 ж желтоқсанында Сицилия аралындағы симпозиумге жиналған электрофизиологтар мен клиницисттер. Осыдан аритмияға қарсы препараттардың жаңа жіктелуінің атауы «Сицилиялық гамбит» пайда болды, шахматтық терминологияға сәйкес «агрессиялы әсерлердің кең таңдауын» білдіруі қажет.
Антиаритмиялық заттардың дозалары:
Аритмияға қарсы кейбір заттардың әсерлерінің негізгі бағыты:
Аритмияға қарсы бірқатар заттардың жүректің электрофизиологиялық көрсеткіштеріне әсері:
Клиникада қосарланған антиаритмиялық препараттарды (AAП) қолдану • Қосарланған антиаритмиялық терапия мақсаттары: • 1. Монотерапиядан антиаритмиялық әсер болмағанда нәтиже алу. • 2. Жоғары дозалардан кері әсер болғанда ААП мөлшерін азайту. • 3. Басқа әсерлер алу үшін құлшыну (антиаритмиялықтан басқа), мысалы, В-адреноблокатоларды қосқанда ауырсынуға қарсы, кальций антогонистерін қосқанда гипотензиялы және т. б. • 4. Науқаста әртүрлі препараттарға сезімтал бірнеше ырғақ бұзылыстарының болуы.
ААП аритмогенді әсерлерінің ерекшеліктері: • ААП аритмогенді әсерлерінің түрлері (Podrid, 1989): • 1. Аритмия ағымының нашарлауы. • 2. Жаңа аритмиялардың пайда болуы. • 3. Брадиаритмияның дамуы. • Антиаритмиялық терапияны (басқа терапиядағылардай) жүргізу барысында кері әсерлердің пайда болуына дайын болу қажет. Аритмияларды емдеудің жалпы қағидаларына арналған осы нұсқауда бұл мәселені нақты талдамасақ та, жоғарыда маңызды қауіп - миокарды әлсіз науқастардағы проаритмиялық әсер туралы баяндалды. Антиаритмикті тағайындамас бұрын жағдайды тиянақты сараптау (миокард жағдайын бағалау, бұл бағалаудың терапия сипатымен байланысы, әсіресе, антиаритмиктің сыныбымен), емдеудің алғашқы 2 -3 аптасында науқасты үнемі бақылау, аритмогенді әсердің бірінші белгілері пайда болғанда препарат қабылдауды бірден тоқтату қауіпті асқыныстарды болдырмауға мүмкіндік береді
ААП аритмогенді әсерлерінің алдыналу шаралары: • 1. Көрсеткіштерді негіздеу (қосарланған ААТ қауіпті, күрделі клиникалық жағдайларда соңғы шара немесе монотерапияның нәтижесіз жағдайларында). • 2. Қарсы көрсеткіштерді қатаң қадағалау. • 3. Максимальды дозаларды болдырмау, дене салмағын есептеу, бауыр, бүйрек жағдайларын, жасын және т. б. есепке алу. • 4. ААП басқа препараттармен қатынасуын қадағалау. • 5. Монотерапияға немесе ААП сынақтық енгізуге науқастың реакциясы. • 6. Препараттардың электрофизиологиялық тестілеуінің мәліметтерін қадағалау. • 7. Жүрек ырғағын мониторлау немесе жиі ЭКГ – кері әсерлерді ерте анықтау мақсатында бақылау.
Аритмияға қарсы препараттардың кері әсерлері: • Кардиалъды кері әсерлері аритмияға қарсы препараттардың синусты түйін қызметіне, қозудың өтуіне және рефрактерлі уақытқа (жоғарылау немесе төмендеу), миокардтың инотропты қызметіне әсер етуіне байланысты. Бұл препараттарды (хинидин, дизопирамид, микселитин, кордарон) адекватты емес тағайындауда қарыншалардың фибрилляциясына дейін болатын тахикардия ұстамаларының болуы мүмкін. Көптеген препараттар ауыр брадикардияны, тіпті идиовентрикулярлы ырғақты және жүрек тоқтауы (хинидин) мен өткізгіштіктің әртүрлі дәрежеде баяулауын тудыруы мүмкін. Теріс инотропты әсер жүректен қан ағымының қауіпті төмендеуінің, жүрек жеткіліксіздігінің, гипотензия, шоктың пайда болуы немесе үдеуінің себебі болуы мүмкін. • Экстракардиальды кері әсерлер көптеген ағзалар мен жүйелер жағынан болуы мүмкін. Орталық жүйке жүйесінің зақымдануы ұйқының бұзылысы, психоз, депрессия, тырысу, тремор, тыныс алудың тежелуі түрінде болуы мүмкін (хинидин, новокаинамид, дизопирамид, лидокаин, дифенин). Бірқатар препараттар (хинидин, новокаинамид, аймалин) асқазан-ішектік симптомдар (анорексия, лоқсу және құсу, іш қату немесе іш өту) дамытуы мүмкін; этацизин, этмазин – бас айналу, тілдің ұюы, диплопия және т. б. Бұл препараттар, сонымен бірге, дизопирамид, дифенин бауырұлғаюымен сарғаюымен сипатталатын бауыр ішілік холестаздың, верапамил іш қату, гипотония, тері қызаруының себебі болуы мүмкін. • Аталған медикаменттер қан түзілудің депрессиясын, оның ішінде магелобластты немесе апластикалық типті анемияны (дифенин), тромбоцитопениялық пурпураны (хинидин), агранулоцитозды (дизопирамид) және т. б. дамытуы мүмкін. ААП кері әсерлері мен қолдануға қарсы көрсеткіштер 6 кестеде көрсетілген.
Антиаритмиялық препараттардың кері әсерлері мен оларды қолдануға қарсы көрсеткіштер
Аймалин • Кері әсері- Өткізгіштіктің бұзылысы — блокадалардың барлық түрі. Қарыншалық экстрасистолия. Қарыншалардың жыбыры - дірілі. Асистолия. Тыныс алудың тоқтауы. АҚ төмендеуі, коллапс. Беттің қызу сезімі. Диспепсиялық көріністер: ауызда жағымсыз дәм, лоқсу, құрсақтың жоғары бөлімінде ауырлық сезімі. Сомноленция. Тоникоклоникалық тырысу. Бауырішілік холестаз. Агранулоцитоз. • Қарсы көрсеткіші-Брадикардия, гипотензия. Миокардтың өткізгіштігінің бұзылысы. Қан айналым жеткіліксіздігі IIб—III сатысы. СБЖ кезіндегі бүйректің шығару қызметінің бұзылысы. Жүктілік.
Пропранолол • Кері әсері- Қарынша ішілік өткізгіштіктің бұзылысы. Проаритмиялық әсер (қарыншалық тахикардия). Синусты тахикардия. Бас ауру, бас айналу, баста ауырлық сезімі, беттің гиперемиясы, диплопия. Аллергиялық реакция. • Қарсы көрсеткіші-СТӘС. Брадикардия. АВблокадасы II—III дәрежесі. Гипотензия. Қан айналым жеткіліксіздігі IIб—III сатысы. Бауыр мен бүйрек қызметінің ауыр бұзылысы. Жүктілік пен лактация кезеңі.
Верапамил • Кері әсері- Гипотензия, коллапс (аз уақытқа). АВ-блокада. Лоқсу, құсу, бас айналу, тез шаршау. Шеткері ісіну. Аллергиялық реакция. Атониялық сипатты іш қату • Қарсы көрсеткіші-Брадикардия, СТӘС. Гипотензия. АВ-блокадалар. Жүктілік пен лактация кезеңі.
Дизопирамид • Кері әсері- Ауыз құрғауы. Аккомадация бұзылысы. Зәр шығарудың қиындауы. АВблокада. Проаритмиялық әсер. Ұйқышылдық, шаршау, бас ауру, бас айналу. Аллергиялық реакция • Қарсы көрсеткіші-Айқын брадикардия. Жүрек блокадалары. Қан айналым жеткіліксіздігі IIб—III сатысы. Бауыр мен бүйрек қызметінің ауыр бұзылысы. Глаукома
Кордарон • Кері әсері- Брадикардия, Т тісшесінің теріс болуы. Гипотензия. Қызу әсері, асқазанда ауырлық сезімі. Фотодерматит (көктемгі-жазғы кезеңде). Терінің көкшіл пигментациясы. Лоқсу (көктамырға енгізгенде). Жарыққа қарағанда көз торында сақинаның пайда болуы. Гипо- немесе гипертиреоз. Фиброзды альвеолит. Интерстициальды пневмония • Қарсы көрсеткіші-Брадикардия. АВ-блокада. Бронх демікпесі. Жүктілік пен лактация кезеңі. Йодқа жоғары сезімталдық. Қалқанша безінің аурулары
Мекситил • Кері әсері- Анорексия, лоқсу, құсу, дәм сезуінің бұзылысы. Нистагм, Аккомодация бұзылысы. Атаксия, тремор, парестезия, ұйқышылдық, есінің ауысуы, бас айналу. Брадикардия, гипотензия, проаритмиялық әсер • Қарсы көрсеткіші-СТӘС, брадикардия. Гипотензия. Қан айналым жеткіліксіздігі IIб —III сатысы. Жедел бауыр жеткіліксіздігі. Жүктілік пен лактация кезеңі.
Новокаинамид • Кері әсері- АҚ төмендеуі. Өткізгіштіктің бұзылысы, блокадалардың барлық түрі. Қарыншалық экстрасистолия. Қарыншалық тахикардия. Қарыншалардың жыбыры-дірілі. Асистолия. Диспепсиялық көріністер: лоқсу, анорексия. Диарея. Қызба. Эозинофилия. Қызыл жегіге ұқсас синдром. Проаритмиялық әсер • Қарсы көрсеткіші-Жергілікті анестетиктерге идиосинкразия. Қан айналым жеткіліксіздігі IIб —III сатысы. Гипотензия. Брадикардия. Миокард өткізгіштігінің бұзылысы. Бүйрек қызметінің бұзылысы. Гиповолемия. Шок
Пропафенон • Кері әсері- Миокард өткізгіштігінің бұзылысы. Брадикардия. Гипотензия, ортостаз. Тәбеттің бұзылысы, ауыздың шырышты қабатының ұюы. Бас айналу, ауру. Мазасыздық сезімі, жағымсыз түстер, ұйқының бұзылысы, қорқыныш сезімі, экстрапирамидальды бұзылыстар. Тыртысу. Аллергиялық реакция. Көрудің нашарлауы. Агранулоцитоз, лейкопения, тромбоцитопения. Проаритмиялық әсер. • Қарсы көрсеткіші-СТӘС, брадикардия. Гипотензия. Қан айналым жеткіліксіздігі IIб—III сатысы. Жүрек блокадалары. Кардиогенді шок. • Айқын бауыр және бүйрек қызметінің бұзылыстары. Ауыр миастения. Өкпенің ауыр обструкциялы аурулары. Айқын электролитті бұзылыстар
Этацизин • Кері әсері- Лоқсу. Бас айналу. Аккомодация бұзылыстары. Құлақта шу. Дененің әртүрлі бөлімдерінің ұюы. Көз алдында тордың сезімі. Миокард өткізгіштігінің бұзылысы. Гипотензия, коллапс. Проаритмиялық әсер. • СТӘС. • Қарсы көрсеткіші-Брадикардия. Гипотензия. Жүрек блокадалры. Қан айналым жеткіліксіздігі IIб—III сатысы. Айқын бауыр және бүйрек қызметінің бұзылыстары.
Хинидин сульфаты, хинидин бисульфаты • Кері әсері- Теріс инотропты әсер. АҚ төмендеуі. Өткізгіштік бұзылыстары, блокадалардың барлық түрі, қарыншалық тахикардия, қарыншалардың дірілі-жыбыры, асистолия. Іште аурысыну, гепатит (қабылдаудың 7 күнінде). Шамалы гепатомегалия, трансаминазалардың, сілтілі фосфатазаның, лейкоцинаминопептидазалардың жоғарылауы. Аденопатия, қызба. Диспепсиялық көріністер: лоқсу, құсу, анорексия, диарея. Есту және көру жүйкелерінің зақымдануы. Бас айналу, бас ауру. Ұйқышылдық, ұйқының болмауы. Жедел психоз, көру галлюцинациясы. Тремор, тырысу. Квинке ісінуі, анафилактикалық шок. Демікпе. Дерматит. Тромбоцитопениялық пурпура • Қарсы көрсеткіші-Хинидинге идиосинкразия. Қан айналым жеткіліксіздігі IIб—III сатысы. Гипотония. Брадикардия. Айқын бауыр және бүйрек қызметінің бұзылыстары.
ҚОРЫТЫНДЫ Қорыта келе, жүрек аритмиясын емдеумен байланысты кейбір жалпы қағидаларға тоқтала кетейік: • 1. Антираитмиялық терапия стратегиясын анықтау жеңіл тапсырма емес және ырғақ бұзылысы бар науқастармен белгілі бір жұмыс тәжірибесінің болуын талап етеді. • • • 2. Аритмия терапиясы жауапты ісі және науқасқа көп көңіл бөлуді, оны жүргізудің қауіп дәрежесі мен жақсы нәтиже беретін басымдылығы арасындағы қатынастың болуын қажет етеді. Науқас үшін шамадан тыс пассивті, жасқанатын дәрігер де, оның агрессиялы, «ойсыз батыл» әріптесі де бірдей деңгейде аритмияны емдеуде қауіпті. 3. Аритмия емінде уақтылық жоқ. Анамнезіндегі қалып қойған жайттар, ЭКГ ескерілмеген «минимальды» өзерістер, мысалы, PQ, QT ұзаруы немесе QRS кеңеюі науқас өміріне қауіпті ауыр асқыныстарға алып келуі мүмкін. 4. Аритмия емі медицинаның көптеген бөлімдерін, басқа ағзалардың аритмияға әсерін, антиаритмиялық терапияның көптеген ағзаларды зақымдау асқыныстарын білуді талап етеді. Дәрігер-аритмолог тек кардиология мәселелерінде ғана емес, сонымен бірге, барлық ішкі ағзалар мәселелерінде де ұшқыр болып, яғни жақсы дәрігер-интернист бола білу керек. Сонымен қатар, аритмия емімен шұғылданатын терапевт те антиаритмиялық терапия қағидаларымен таныс болуы қажет.
Назарларыңызға рахмет!!!
Қолданылған әдебиеттер тізімі. 1. Основы клинической фармакологии и рациональной фармакотерапии / Под общ. ред. Ю. Б. Белоусова, М. В. Леоновой. М. : Бионика, 2002. 2. Клинические рекомендации, основанные на доказательной медицине: Пер. с англ. /Под ред. Ю. Л. Шевченко, В. И. Кулакова, Р. М. Хаитова. - 2 -е изд. , испр. - М. : ГЭОТАР-МЕД, 2002. 3. Доказательная медицина. Ежегодный справочник: Пер с англ. / ред. О. Н. Анкудиевой, О. Л. Лобачева, Т. В. Мелешенко, М. Н. Солововой. - М: Медиа Сфера, 2002. 4. Михайлов И. Б. Клиническая фармакология. - СПб. - 1998 5. Окороков А. Н. Лечение болезней внутренних органов. Практ. рук-во в 4 т. Мн. , Высш. школа, 19
Скачать презентацию Астана Медицина Университеті АҚ Фармакалогия кафедрасы Тақырыбы
Аманжолова Д. 313ОМ фарм.pptx