С. Д. Асфендияров атында ы аз МУ

С. Д. Асфендияров атында ы аз МУ ғ Қ Ұ Антигенге жалпы сипаттама. Бактерия ж не вирус ә антигендері, суперантигендер. Адам а засыны ғ ң антигендері. А зада ы иммунокомпетентті ғ ғ торшаларды антигенмен рекеттесуі ң ә. Орында ан: Маханбет Ф. А. ғ 18 -1 топ студенті Тексерген: м к доцент Т уірбаева Н. Т. ғ ә

Жоспар: Кіріспе Антигенге жалпы сипаттама Антиген асиеттеріқ Антигенні жіктелуі ң Микроорганизмдерді антигендері ң Адам а засыны антигендері ғ ң орытынды Қ Пайдылыныл ан дебиеттер ғ ә

Кіріспе Антигендер макроорганизмні ішкі ортасына ң т скен бактериялар, са ырау ла тар, ү ң құ қ арапайымдылар, вирустар, жануарларды қ ң тіндері мен жасушалары, цитоплазмалы қ мембраналар бір атар микробтекті қ полисахаридті заттар, сімдік токсиндері болып ө келеді.

Антигендер Б л осы организм шін кез келген генетикалы ұ ү қ б тендігі бар заттар, олар организмні ортасына т сіп ө ң ү немесе органзмде т зіліп жауапты спецификалы ү қ иммунологиялы реакциялар тудырады: антиденелерді қ т зу, сенсибилизациялы лимфоциттерді немесе осы ү қ ң зат а толеранттылы ты пайда болуы, жо ары қ қ ң ғ сезімталды ты баяу жедел т рлері, иммунологиялы қ ң ү қ ес.

Антигендер рылысықұ

Антигендердің қасиеті : Иммунногендік СпецификалыҚ Антигендік Антиген молекуласыны иммунды ж йені компоненттерін белсендіріп ж не ң қ ү ң ә иммунитет факторларымен спецификалы байланыстыру. Антигендер қ спецификалы а ие, ол молекула рамында ы детерминант немесе эпитоп деп ққ құ ғ аталатын андай да бір арнайы химиялы топтармен байланысты. қ қ Иммуногендік Антигенні макроорганизмде спецификалы ор аныш реакцияларын ң қ қ ғ ша ыртады. Де гейлері: қ ң Антигенні молекуласыны ерекшеліктері. ң ң Клиренс антиген Организмні реактивтілігі. ң Спецификалы қ Құрылымдық ерекшеліктері, басқа антигендерден айқындайды.

Антигенні жіктелуің Шы у тегі бойынша ғ Таби и: а уыз, к мірсу, нуклеин ғ қ ө ыш ылдары, бактериалды экзогенді ж не эндогендері қ қ ә антигендер. Жасанды: динитрофенилді а уыздар ж не к мірсулар қ ә ө Синтетикалы : полипептидтер, синтезделген қ полиамин ыш ылдар қ қ Эндогенді — ену жолы: за ымдал ан тері, м рын қ ғ ұ уысыны , ауыз уысыны шырышты абаты. қ ң қ Экзогенді

Экзогенді

Бактерияны антигендерің Талшы ты қ — бактерияны локомативті аппаратында ң орналас ан. Оларда флагеллин белогы болады. қ Соматикалы қ — жасуша абыр асымен байланыс ан. қ ғ қ Оларда ЛПС болады. Капсулалы қ — жасуша абыр асыны беткейінде қ ғ ң орналас ан. Полисахарид қ тен т рады. ш типі бар: А, В, ұ ү L.

Вирустың антигендері Ядролы антигендерқ Капсидты Суперкапсидты Кейбір вирус б лшектеріні ө ң беткейінде V- антигендер гемаггютинин ж не ә нейраминидаза ферменті болады.

Адам антигендері Эритроциттерді антигендерің — Эритроциттердің беткейінде 100 аса антигендер бар, олар 14 ж йеге біріктірілген. Соны ү ң ішінде ма ыздысы АВО ж не ң ә RH. Оларды гемотрансфузонды терапияда, органдарды трансплантация кезінде олданады. ң қ АВО ж йесі анны сырт ы мембранасында орналас ан. ү қ ң қ қ 80 % адамдарда анны плазмасында, лимфа, биологиялы қ ң қ с йы ты тарда болады. АВО ж йесі жо арыгликозилидті ұ қ қ ү ғ пептидтерден т рады. Пептидті компонент ұ 15% амина ыш ылдардан т рады. Б л ж йеде: қ қ ұ ұ ү H , A , B антигендері бар. Адам органимінде 4 ан тобы бар: қ 0(1), A(2), B(3), AB(4) RH резус фактор 6 т рін ажыратады. Резус антигенні ү ң болуына байланысты: Резус положительный ж не резус ә отрицательный болады

Лейкоциттердің антигендері Цитоплазматикалы мембранада гистос йкестілік қ ә антигендері орналас ан оны қ HLA деп атайды. Ал аш ғ HLA 60 жылдары П. Горер ж не Г. Снелл тыш ан а ә қ ғ эксперимент жасады. Адамдарда HLA антигені Дж. Доссе зерттейді. HLA рылымы к рделі ж не полиморфты. құ ү ә 2 классты ажыратады: HLA 1 HL

Эндогенді Аутогенді рылымы згерген, организмде құ ө физиологиялы шартта синтезделеді. Екіге қ б лінеді: ө таби иғ к з б рша ы, ж йке лпасы. ө ұ ғ ү ұ жасанды : микробтармен за ымдал ан қ ғ лпа ұ Неоантигендер организмде мутация серінен пайда ә болады.

Жартылай гаптендер А уыз молекуласына осыл ан бейорганикалы қ қ ғ қ радикалдар а уызды иммунологиялы спецификалы қ ң қ қ згертуі м мкін. ө ү Проантигендер-организмні зіндік а уыздармен ң ө қ байланысып оны аутоантиген ретінде сенсибилизациялайтын гаптендер. Гетероантигендер-жануарларды р т рінде кездесетін ң ә ү жалпы антигендер. Аллоантигендер-бір т рі ішіндегі р турлі антигендер. ү ә

Толы ж не толы емес антигендерқ ә қ Толы антигендер-толы иммунды жауапты тудыратын қ қ антигендер. Б л микроб, сімдік, жануар, текті органикалы ұ ө қ заттар. Химиялы элеменеттерді , арапайым ж не к рделі қ ң қ ә ү бейорганикалы осылыстарды антигендік асиеті қ қ ң қ жо. Антигендер организм шін зиянды ж не зиянсыз қ ү ә болуы мумкін. Кейбір заттар з еркімен иммунды жауап тудырмайды, біра ө қ жо ары молекулалы тасымалдаушысымен немесе онымен ғ осыл анда конъюгация кезінде осы абілеттік пайда қ ғ қ болады. М ндай заттар толы емес антигендер немесе ұ қ гаптендер деп аталады.

Иммуноглобулиндерді жіктелуің Ig. A – сарысулы қ Ig. A барлы иммуноглобулин қ фракциясыны 15 -20 % райды, сонды тан адам ң құ қ а засындфа мономерлі формада 80 % молекуласы ғ кездеседі. Секреторлы. Ig. A димерлі формада, секреторлы комплекс компоненттерінде кездеседі. , шырышты-секреторлы секреттерде (мысалы сілекейде, с тте). ү Ig D – В – лимфоциттерді мембранасында орналас ан. ң қ Ig E – мес жасушаларыны базофилді мембранасында ң орналасады. Плазмада кездеспейді. аллергиялы қ реакциялар а атысты. ғ қ

Пайдаланылған әдебиеттер . Борисов Л. Б. Медицинская микробиология, вирусология, иммунология. — М. : МИА, 2001. — 734 с. 2. Коротяев А. И, Бабичев С. Л. Медицинская микробиология, иммунология и вирусология. — СПб. : Спец. лит, 2000. — 591 с. 3. Медицинская микробиология /Гл. ред В. И. Покровский, O. K. Поздеев. — М. : ГЭОТАР МЕДИЦИНА, 1998, 2001, 2006. — 1200 с. 4. Воробьев А. А. , Кривошейн Ю. С. , Широбоков В. П. Медицинская и санитарная микроби о логия М. : Издательский центр «Академия» – 2003. – 464 с.